بر گذشتن سرمايه‌داري از توليد انبوه در چارچوب فورديسم1 تجديد ساختاري بود كه به وسيله بحران هاي دهه 70 ميلادي اقتصاد کینزی، بر سرمايه‌داري شکل گرفت. اين بحران ها كاهش توليد نا‌خالص ملي،ناكامي دولت‌ها در اجراي سياست‌هاي كنيزي و كورپوراتيستي و افزايش نرخ تورم را سبب گرديد كه در چهار نكته مي‌توان وجود اصلي آن را بيان كرد:
دکتر مهدی سقایی: گردشگری مانند صنعت فولاد یا انرژی برونداد فیزیکی یا بازده مشخص و قابل سنجش ندارد لذابرخی گردشگری را «حرکت مردم» و فشار تقاضا برای خدمات ، نه صنعت توصیف کرده‌اند. تفاوت اساسی دیگر بین گردشگری و سایر صنایع در این است که گردشگران برای دریافت محصول باید سفر کنند، در حالی که محصولات دیگر از محل تولید به محل مصرف ارسال می‌شود.
باید توجه داشت كه فرایند گردشگری در بستری به نام جامعه صورت می گیرد و به پیروی از آنان پیوسته در حال تغییر است . پس بقاء محصول و پایداری آن جز با شناخت عوامل انگیزش و جذب در بازارهای هدف امكان پذیر نیست.فرایندگردشگری در وضعیت تغییر قرارداد، پیر می‌شود اما با بازارها و نیازهای جدید تعدیل می‌گردد، زمانی از نظر کیفیت کاهش می‌یابد و زمانی بخشی از آن تحت فرایند بهبود و نوسازی یا توسعه مجدد گسترش قرار می‌گیرد.
گردشگری به عنوان يک سفر به مقاصد متفاوتي انجام مي پذيرد که در رابطه مستقيم با مقاصد گردشگری و موقعيت جغرافيايي ـ فضايي آن دارد به عبارت ديگر گردشگری در قالب سفر به مناطق جغرافيايي مختلف داراي الگوهاي فضايي متفاوت است. از منظر جغرافیایی گردشگری را می توان به سه الگو فضایی تقسیم نمود. اگر مقاصد گردشگری در شهرها واقع باشد،
